www.jesuschrist.fora.pl

Oliwka.

Chrystus powiedział, że nie przyszedł znieść Prawa Bożego (Zakonu) ale wypełnić go, i zapowiada,
że Prawo Boże (Zakon) będzie trwało na wieki.

Czytamy o tym w Ew. Mateusza 5:17-19 (BT):

"Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę bowiem
powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się
wszystko spełni. Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, ten będzie
najmniejszy w Królestwie Niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w Królestwie Niebieskim".

Zastanówmy się więc, co Jezus wypełnił Question

Istnieje Prawo moralne i Prawo ceremonialne, które objęte są wspólną nazwą "Prawo" lub "Zakon".
Prawo moralne ukazywało nam, co jest grzechem, a ceremonialne jak mamy być uwolnieni od grzechu.

Prawo moralne, czyli Zakon moralny, to Boże przykazania i Boże prawa. I to Prawo pozostało niezmienne.

Dlatego wszystkie dzieci Boże przestrzegają Bożych przykazań i Bożych praw, i wykonują je.

Natomiast Prawo ceremonialne, czyli Zakon ceremonialny, to przepisy o służbie Bożej. Przepisy te dotyczyły kapłaństwa,
świątyni, ofiar, i świąt. Określały więc starotestamentową formę służby Bożej, czyli rytuał kultowy.

I to już przestało obowiązywać.

W Starym Testamencie były składane ofiary.

I te wszystkie ofiary starotestamentowe wskazywały na doskonałą ofiarę Jezusa Chrystusa.
Dlatego one już nas nie obowiązują.

Czytamy o tym wyraźnie w Liście do Hebrajczyków 10:4-10:

"Jest bowiem rzeczą niemożliwą, aby krew wołów i kozłów mogła gładzić grzechy. Toteż przychodząc na świat, mówi:
Nie chciałeś ofiar krwawych i darów, aleś ciało dla Mnie przysposobił. Nie upodobałeś sobie w całopaleniach i ofiarach
za grzechy. Tedy rzekłem: Oto przychodzę, aby wypełnić wolę Twoją, o Boże, jak napisano o Mnie w zwoju Księgi.
Najpierw mówi: Nie chciałeś i nie upodobałeś sobie ofiar krwawych i darów, i całopaleń, i ofiar za grzechy, które przecież
bywają składane według Zakonu; Potem powiada: Oto przychodzę, aby wypełnić wolę Twoją. Znosi więc pierwsze, aby
ustanowić drugie. Mocą tej woli jesteśmy uświęceni przez ofiarowanie Ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze".

Zakon ceremonialny stracił swe znaczenie dzięki doskonałej ofierze Jezusa Chrystusa.

Kiedy więc czytamy słowa apostoła Pawła z Listu do Efezjan 2:15:

"On zniósł Zakon przykazań i przepisów, aby czyniąc pokój,
stworzyć w sobie samym z dwóch jednego nowego człowieka."

Wiemy, że chodzi tutaj o Prawo ceremonialne (Zakon ceremonialny), które przestało już obowiązywać.
Natomiast Prawo moralne pozostało niezmienne.

W Liście do Rzymian 3:31 czytamy:

"Czy więc Zakon unieważniamy przez wiarę? Wręcz przeciwnie Zakon utwierdzamy".

A jak Wy rozumiecie te słowa Question

Pozdrawiam.
Oliwka.

Emilka.

W Prawie Bożym nikomu nie wolno wprowadzać żadnych zmian

Nasz Zbawiciel również wyraźnie oświadczył, że nie przybył w tym celu, aby zmieniać postanowienia Boże:
"Nie mniemajcie, że przyszedłem rozwiązać zakon czy proroków; nie przyszedłem rozwiązać, lecz wypełnić" - Ew. Mat. 5:17.

Chrystus polecił swym naśladowcom, by nauczali narody przestrzegać wszystkiego, co im przykazał - Mat. 28:20., a nie ich własnych nauk.

W Jerem. 31:33 czytamy:
"...Złożę mój zakon w ich wnętrzu i wypiszę go na ich sercu. Ja będę ich Bogiem, a oni będą Moim ludem."

Powiedzcie nam, po co Bóg składa Swój zakon w naszym wnętrzu i wypisuje go na naszym sercu?
Czy nie po to, abyśmy się do niego stosowali

W proroctwie Ezech. 36:26-27. Bóg mówi:
"Mojego Ducha dam do waszego wnętrza i uczynię, że będziecie postępować według moich przykazań,
moich praw będziecie przestrzegać i wykonywać je"

Wszyscy mamy żyć według Ducha, a życie według Ducha to życie zgodne z przestrzeganiem Przykazań Bożych.
Ktokolwiek ośmieliłby się odmienić Zakon Boży, byłby wrogiem Chrystusa. Pan Jezus i Prorocy nauczali drugich żyć według Zakonu Bożego.
Na pytanie, co należy czynić, aby odziedziczyć życie wieczne, Chrystus odpowiedział: "Przestrzegaj przykazań" - Mat. 19:16-18.
Czy może ktoś uczyć inaczej

Bóg zawarł z ludem Nowe Przymierze na Golgocie, we krwi Jezusa Chrystusa, do którego przystęp mają wszyscy wierzący.

Nowe Przymierze, to nie Nowe Prawo, lecz w Przymierzu tym odwieczne Prawo Boże wpisane zostało do serca wierzącego człowieka - Hbr. 8:10; 10:16.

Nie zapominajmy więc, że mówimy o Prawie wpisanym w nasze wnętrza, w wyniku stworzenia na obraz Boga (wewnętrznym, duchowym), które Pan Jezus streścił słowami: Będziesz miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej myśli swojej, a bliźniego swego, jak siebie samego.
- Ew. Mat. 22:37-40.

Widzicie więc, że dostąpienie łaski uwalnia nie od zakonu i potrzeby jego przestrzegania, lecz od kary za grzech.

Apostoł Paweł w Liście do Rzym. 3:31. uczy nas:
"Czy więc zakon unieważniamy przez wiarę? Wręcz przeciwnie zakon utwierdzamy." - Rzym. 3:31.

Napiszcie, jak rozumiecie ten werset?

Pozdrawiam

Emilka.

Oliwka.

Całym Wszechświatem rządzi prawo. Jest ono konieczne, gdyż bez niego panowałby chaos i nastąpiłaby zagłada wszelkich istnień.
Istotą prawa jest ład i porządek, a w konsekwencji - bezpieczeństwo, pokój i szczęście.

Pismo Święte uczy o Bogu jako o wielkim Prawodawcy:

"Jeden jest Prawodawca i Sędzia, w którego mocy jest zbawić lub potępić".
List Jakuba 4:12 (BT).

Prawo Boże panuje w całym Wszechświecie, i jest źródłem porządku fizycznego i moralnego.

W świecie materialnym istnieją prawa fizyczne. Zawieszenie choćby jednego z nich byłoby przyczyną całego łańcucha żywiołowych kataklizmów.
Działają ze zdumiewającą dokładnością i precyzją, są niezmienne. Światem roślinnym oprócz praw fizycznych rządzą prawa biologiczne, którym
rośliny są podległe. Dla świata zwierzęcego do tych praw dochodzą jeszcze prawa specjalne, które normują wyższy stopień ich życia i rozwijają
ich zmysły; wybitną rolę odgrywają tu np. instynkty.
Dla człowieka oprócz praw fizycznych, biologicznych i instynktu dał jeszcze Pan Bóg prawa specjalne, zarezerwowane tylko dla istot rozumnych:
prawa moralne i głos rozumu, jako stróże tych praw.

Prawo moralne reguluje najbardziej podstawowe stosunki międzyludzkie i najbardziej elementarne powinności człowieka wobec Boga i wobec
człowieka. Prawo to ma przede wszystkim oparcie w głosie sumienia i wiąże się z najwyższymi sferami osobowości ludzkiej.

Choć uroczyste ogłoszenie praw nastąpiło z okazji zawarcia z Izraelem Przymierza na Górze Synaj, to jednak prawo to znane było od początku
istnienia rodzaju ludzkiego i od tego czasu posiadało moc obowiązującą. Od zarania dziejów ludzkich znane było pojęcie przestępstwa (grzechu);
dowodzi to istnienia już wówczas normy określającej grzech.

Kain, który zabił swego brata Abla, był pierwszym mordercą. W następnych wiekach również następowało łamanie świętych norm prawa.

Prawo Boże znane było Abrahamowi, gdyż - jak stwierdził Bóg Ojciec:

"Abraham był posłuszny głosowi mojemu i strzegł tego, co mu
poleciłem, przykazań moich, przepisów moich i praw moich".
1 Mojż. 26:5.

Znał je również naród izraelski zanim przybył do góry Synaj, znały je ludy starożytne, co znalazło oddźwięk w starożytnych kodeksach prawnych
np. w prawie Hammurabiego i in.
To prawo jest wyryte w naturze ludzkiej, gdyż nawet poganie

"wykazują, że treść prawa wypisana jest w ich sercach"
(Rzym. 2:15).

Najdoskonalszym wyrazem Boskiego prawa moralnego jest dziesięć przykazań Bożych, zwanych także Dekalogiem albo Zakonem lub Prawem
(hebr. - "tora", grec. - "nomos", łac. - "lex").

Po upadku człowieka Zakon Boży nie uległ zmianie. Wprowadzony został tylko system naprawczy, by człowieka na nowo doprowadzić do posłuszeństwa.
Została dana obietnica Zbawiciela oraz wprowadzono system składania ofiar, wskazujących na przyszłą śmierć Chrystusa jako wielką ofiarę za grzechy.
Gdyby prawo Boże nie zostało przekroczone, nie byłoby śmierci, nie potrzeba by było Zbawiciela, a zatem i składanie ofiar nie byłoby potrzebne.

Stwórca dał Mojżeszowi na Synaju dokładne wskazówki, dotyczące służby składania ofiar. Po ukończeniu Przybytku Bóg komunikował się z Mojżeszem
z obłoku chwały nad przebłagalnią i dał mu szczegółowe przepisy co do sposobu składania ofiar i form służby Bożej, która miała być sprawowana w świątyni.
W ten sposób zostało dane Mojżeszowi prawo ceremonialne, które zapisał w Księdze. Natomiast Zakon dziesięciu przykazań, ogłoszony na Synaju
i osobiście spisany przez Boga na kamiennych tablicach był z wielkim szacunkiem przechowywany w Arce.

Wielu próbuje połączyć te dwa systemy, używając tekstów, które mówią o Zakonie ceremonialnym, by udowodnić, że Zakon moralny został zniesiony,
ale jest to przekręcanie Pisma Świętego. Różnica między nimi jest wielka i wyraźnie określona. System ceremonialny składał się z symboli, wskazujących
na Chrystusa, Jego ofiarę i urząd kapłański. Prawo rytualne, z jego ofiarami i ceremoniami miało być wypełniane przez Izrael aż do chwili śmierci Chrystusa,
aż Baranek Boży zgładzi grzechy świata.

Gdy Zbawiciel przelał swą Krew na odpuszczenie grzechów, wstąpił do nieba,

„aby się wstawiać teraz za nami przed obliczem Boga”.
List do Hebrajczyków 9:24.

Wraz ze śmiercią Zbawiciela stracił ważność Zakon symboli i cieni, ale nawet w najmniejszym stopniu nie straciło swej obowiązującej mocy Prawo moralne.
Przeciwnie, fakt, że Chrystus musiał umrzeć, by przekroczenie tego Zakonu było odkupione, dowodzi, że jest on niezmienny.

Oliwka.